Βλέποντας μετά από δύο χρόνια ακριβώς να γίνονται τις τελευταίες μέρες έργα από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στο Ρέμα, μου ήρθαν στο νου όλα αυτά που έζησαν οι συνδημότες μας εκείνη την μοιραία μέρα. Ήταν 22 Φεβρουαρίου 2013 όταν το ρέμα της Ραφήνας είχε ξεχειλίσει προκαλώντας μεγάλες καταστροφές σε σπίτια και υποδομές. Όσοι επλήγησαν ξεσηκώθηκαν, οι Αρχές υποσχέθηκαν νέες μελέτες για την αντιπλημμυρική προστασία της περιοχής κι όλοι αναρωτιόμασταν τι μπορεί να γίνει για ένα ρέμα που είναι μπαζωμένο, χτισμένο, εγκιβωτισμένο, σε κάποιες περιοχές εντελώς εξαφανισμένο;
Από τότε λοιπόν δεν υπήρξε κάποια ουσιαστική παρέμβαση, με αποτέλεσμα οι συμπολίτες μας που έχουν τα σπίτια τους κοντά στο Ρέμα, με κάθε βροχή να νοιώθουν έντονη ανησυχία και πολλές φορές να μένουν ξάγρυπνοι προκειμένου να είναι «ετοιμοπόλεμοι» για κάθε ενδεχόμενο.
Το σπίτι επί της οδού Ευβοϊκού, του συντοπίτη μας Δημήτρη Κόρακα, είχε υποστεί μεγάλες ζημιές. Το νερό είχε φθάσει σε όλο σχεδόν το σπίτι κι έκανε μέρες με την οικογένειά του να το καθαρίσουν. Η οικονομική ζημιά ήταν πολύ μεγάλη μια και οι ηλεκτρικές συσκευές αχρηστεύτηκαν και τα πράγματα είχαν καταστραφεί από την λάσπη. Τώρα που επιτέλους ξεκίνησαν –έστω και μετά από δύο χρόνια- τα αντιπλημμυρικά έργα στο Ρέμα, άρχισε να ανακουφίζεται. Μέχρι σήμερα σε κάθε βροχή έτρεμε μην τυχόν και ζήσει πάλι τις ίδιες εφιαλτικές ώρες.
Το καλοκαίρι του 2014 η «Καθημερινή» έγραφε για το θέμα:
Το ρέμα της Ραφήνας, το Μέγα Ρέμα, έρχεται και πάλι στο προσκήνιο. Πριν από λίγες ημέρες, το υπουργείο Υποδομών αποφάσισε να διαθέσει 1,4 εκατ. ευρώ επιπλέον, προκειμένου να εκπονηθεί μελέτη για τη διευθέτηση και την οριοθέτηση του ρέματος. Η προηγούμενη σύμβαση με το ίδιο αντικείμενο διαλύθηκε στα μέσα του 2013, άπρακτη. «Έχουν εκπονηθεί πολλές μελέτες για το συγκεκριμένο ρέμα, αλλά καμία δεν εφαρμόστηκε, όλες παρέμεναν στη θεωρία», λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Τσακίρης, καθηγητής στο ΕΜΠ και διευθυντής του Κέντρου Εκτίμησης Φυσικών Κινδύνων. «Χαρακτηριστικό είναι ότι το ρέμα της Ραφήνας είναι σήμερα αποδέκτης των επιφανειακών απορροών όχι μόνο από το αεροδρόμιο και μεγάλου μέρους της Αττικής Οδού, αλλά και από τα εμπορικά κέντρα Smart Park και McArthur Glen στη Γυαλού».
Στο Μέγα Ρέμα καταλήγουν τα ρέματα Καλλιτεχνούπολης, Αγίας Παρασκευής, Σπάτων, Γέρακα, Λεονταρίου, Βακαλόπουλου, ο Βαλανάρης, το Λυκόρεμα. Επιπλέον, στο ρέμα της Ραφήνας έχει εκτραπεί ο άνω ρους του Ποδονίφτη. «Η έκταση που “αποχετεύει” το ρέμα της Ραφήνας φθάνει τα 140 τετ. χλμ.», λέει ο κ. Τσακίρης. «Ομως το μεγαλύτερο μέρος αυτού του τόσο σημαντικού ρέματος δεν έχει διαμορφωμένη διατομή ενώ σε πολλά σημεία έχει εκφυλιστεί, δεν έχει πια βάθος. Έτσι με την παραμικρή μπόρα, το ρέμα πλημμυρίζει».
«Η Ραφήνα κινδυνεύει από αυτό το ρέμα», λέει ο κ. Τσακίρης. «Κάθε χρόνο πλημμυρίζει και τα προβλήματα γίνονται κάθε χρόνο και χειρότερα, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Είναι λοιπόν σωστή η απόφαση να διευθετηθεί. Ωστόσο η διευθέτηση πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά, ώστε να διευκολύνει τη γρήγορη απομάκρυνση του νερού. Σε κάθε περίπτωση, ας μην περιμένουμε θαύματα. Κανένα ρέμα μέσα σε πόλη δεν μπορεί σήμερα να “αντέξει” τις μεγάλες ποσότητες νερού μιας ξαφνικής, έντονης βροχόπτωσης».
Μετά από όλα αυτά πώς να μην χάρηκαν οι κάτοικοι όταν είδαν να ξεκινούν τα έργα στο Ρέμα. Μένει να δούμε βέβαια τι θα έχει γίνει όταν θα φύγουν οι εργάτες και τα μηχανήματα.
