Ο αγώνας στη Ρόδο πέρασε στην ιστορία. Η Θύελλα έχασε 3-0 από τον Ιάλυσο και ταυτόχρονα δεν κατάφερε να πάρει το εισιτήριο της ανόδου για την Γ΄ Εθνική κατηγορία. Αυτό που έμεινε σύμφωνα με τα λόγια του Γιάννη Τσέλιου είναι η στεναχώρια. Δεν ξέρω πραγματικά αν ο αρχηγός εκφράζει το σκεπτικό όλης της ομάδος. Άλλωστε δεν πέρασαν καλά καλά 24 ώρες από την λήξη του χθεσινού αγώνα και τα συναισθήματα είναι ακόμα νωπά από την οδυνηρή ήττα.
Εξ ου και οι κρίσεις και τα συμπεράσματα βγαίνουν με βάση αυτό το συναίσθημα που εξέφρασε ο αρχηγός.
Είθισται μια χρονιά να κρίνεται πάντα εκ του αποτελέσματος. Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση τα πράγματα είναι λίγο… μπερδεμένα.
Δύο τίτλοι, συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου Ερασιτεχνών και μια αποτυχία στη διεκδίκηση της ανόδου. Δηλαδή; Αν ο μεγάλος και ο αρχικός στόχος ήταν κατά τα λεγόμενα των Λιγνιτωρύχων η άνοδος, τότε καλά τα κύπελλα, καλή και η συμμετοχή στον τελικό, αλλά στο τέλος μένει η πίκρα, η απογοήτευση και η στεναχώρια. Η ομάδα θα παίζει του χρόνου πάλι στην ΕΠΣΑΝΑ.
Αν ο στόχος ήταν να τα «σκουπίσει» όλα η Θύελλα και να πάρει ότι βρει μπροστά της (πρωταθλήματα και Κύπελλα), τότε το ταμείο είναι… μισογεμάτο.
Δύο κούπες, πολλά ρεκόρ, μεγάλη πορεία στον τελικό. Αυτά είναι τα «συν».
Τα «πλην». Ένα που όμως ζυγίζει όσο όλα τα παραπάνω. Και κάτι ακόμα. Μήπως τελικά ισχύει άραγε αυτό που λέει ο θυμόσοφος λαός, ότι δηλαδή… δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωράνε. Κάτι θα κερδίσεις και κάτι θα χάσεις. Αυτό που πόνεσε πολύ εν ολίγοις είναι η μη επιστροφή της ομάδας στα σαλόνια της Γ΄ Εθνικής. Κι αυτό μετράει στο τέλος. Όπως και να το δεις. Κι από όποια σκοπιά να το κοιτάξεις…
Πολλοί θα πουν ότι έφταιγε ο προπονητής. Λάθος μεταγραφές, λάθος τακτική, λάθος επιλογές. Αυτή είναι η συνήθης κριτική. Γιατί κακά τα ψέματα, σε κάθε αποτυχία αυτός που φέρει την ευθύνη είναι αυτός που κάθεται στον πάγκο της ομάδος. Άρα λοιπόν για όλα φταίει ο Πέτρος Τσιγκούλης και το επιτελείο του. Αυτό είναι ένα το κρατούμενο.
Δεύτερο κρατούμενο: Για όλα φταίνε οι παίκτες. Στην κατάλληλη στιγμή, στο pick της αγωνιστικής δράσης, δεν μπόρεσαν να σηκώσουν το βάρος των αγώνων των μπαράζ. Μέτρια απόδοση, λάθη πολλά και το πιο σημαντικό δεν… μπήκαν δυνατά στα κρίσιμα ματς.
Τρίτο κρατούμενο: Φταίει η διοίκηση, που έβαλε στόχο να κατακτήσει τέσσερις τίτλους (2 κύπελλα, ένα πρωτάθλημα και μια πρωτιά στα μπαράζ). Δεν επέβαλε στην τεχνική ηγεσία τον αρχικό της στόχο που ήταν η άνοδος και δεν πήρε τα μέτρα της ώστε η ομάδα να είναι 100% έτοιμη για τα πιο δύσκολα.
Δεν ξέρω εσείς με ποια άποψη συμβαδίζετε… εγώ ένα πράγμα ξέρω.
Στις επιτυχίες και στις αποτυχίες έχουν όλοι μερίδιο. Ο καθένας αυτό που του αναλογεί. Όπως στις χαρές και στις νίκες όλα είναι μια χαρά και όλοι χαίρονται το ίδιο, έτσι και στην αποτυχία, όλοι μοιράζονται την ευθύνη. Άλλος περισσότερο, κι άλλος λιγότερο. Όλα τα άλλα είναι θεωρίες και κουβέντα να κάνουμε.
Τι γίνεται όμως από δω και πέρα. Τα σενάρια δίνουν και παίρνουν. Κι όπως γίνεται συνήθως όλοι έχουν άποψη κι όλοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα πάντα. Ε λοιπόν τίποτα δεν είναι σίγουρο και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον. Ούτε η Λίτσα Πατέρα!
Όλα θα εξαρτηθούν από τι θα αποφασίσει ο επίτιμος πρόεδρος, ο κ. Γιώργος Λουκάτος. Στο μυαλό του δεν έχει εισχωρήσει κανείς, αλλά οι δρόμοι είναι δύο. Ή συνεχίζει κανονικά να τροφοδοτεί οικονομικά την ομάδα, που σημαίνει: νέα αρχή, καινούργιο ξεκίνημα, με προοπτική και του χρόνου η άνοδος στην Γ΄ Εθνική. Ή λέει «αντίο» και η Θύελλα συνεχίζει με τις όποιες δυνάμεις (οικονομικές) έχει και χωρίς πλέον την στήριξη του κ. Λουκάτου. Κάτι που έκανε και τα παλαιότερα χρόνια η ομάδα, με όχι τόσο υψηλές βλέψεις, αλλά με μια υγιή διοίκηση και μια ομάδα που θα στηρίζεται στα δικά της παιδιά.
Το σίγουρο είναι πάντως πως τις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν εξελίξεις. Είτε θετικές, είτε αρνητικές όσον αφορά την Θύελλα.
Ο κ. Λουκάτος βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι που καλείται να επιλέξει ποιόν δρόμο θα ακολουθήσει. Είναι σαφές ότι όποια απόφαση και να πάρει, κανείς μα κανείς δεν μπορεί να του αμφισβητήσει τα όσα έκανε επί «θητείας» του. Ανέβασε την ομάδα επίπεδο, διεκδίκησε πρωταθλήματα και κύπελλα, απέκτησε άλλον ποδοσφαιρικό αέρα και περισσότερο πρεστίζ. Όλα αυτά έγιναν με την παρουσία του.
Γι αυτό και η απόφαση που θα πάρει πρέπει να γίνει αποδεκτή από όλους…
Βαγγέλης Ιωάννου
