Θλίψη, πόνος και οργή είναι τα συναισθήματα που νιώθουμε όλοι μας αντικρίζοντας τη μεγάλη οικολογική καταστροφή που συντελέστηκε για άλλη μια φορά στην ιστορική μας περιοχή!
Ένα μεγάλο γιατί θα πλανάται για μεγάλο διάστημα στην ατμόσφαιρα που μέσα σε τόσο λίγες ώρες όλα έγιναν γκρίζα και μαύρα.
Ο πόνος όλων μας είναι ανείπωτος. Μαυρίζει η ψυχή μας να βλέπουμε το φυσικό κάλλος αλλά και τις περιουσίες των συνανθρώπων μας να γίνονται παρανάλωμα του πυρός.
Δάση ετών, αλώβητα, μνημεία και εξωκλήσια αφημένα στις τεράστιες φλόγες! Ζωάκια και πουλιά κάηκαν και όσα επέζησαν έχασαν το σπίτι τους, το φυσικό τους περιβάλλον!
Το πληγωμένο Πεντελικό όρος αφέθηκε για μια ακόμη φορά στη μανία της πύρινης λαίλαπας και οι πληγές μας είναι μεγάλες και αγιάτρευτες μετά την τραγωδία στο Μάτι.
Πόσο οδυνηρό είναι για μας να πληγωνόμαστε για μια ακόμη φορά σε μια περιοχή με πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, με ατελείωτες φυσικές ομορφιές, με όμορφα και γραφικά χωριά, με πλούσια παραγωγική δύναμη, με σημαντική ιστορία και με τα προνόμια της θάλασσας και του βουνού!
Δυστυχώς δεν είμαστε μόνο εμείς που πονάμε, υπάρχουν πολλές πληγές στη χώρα μας και σε άλλες περιοχές. Ο άνθρωπος είναι καταστροφικός, ιδιαίτερα όταν φύγει από την αγκαλιά της μητέρας φύσης και αλλοιωθεί με την κατάκτηση της ύλης και των συμφερόντων. Όμως δεν γνωρίζει ή δεν θέλει να συνειδητοποιήσει τις τρομακτικές συνέπειες που θα βιώσουμε στη συνέχεια.
Στον τεράστιο αγώνα που δόθηκε για να αντιμετωπιστεί η πυρκαγιά θα θέλαμε να εκφράσουμε τις ειλικρινείς μας ευχαριστίες στους συνανθρώπους μας που εθελοντικά και με κίνδυνο τη ζωή τους έθεσαν τον εαυτό σας στην υπηρεσία του κοινού καλού.
Δεν υπάρχουν λόγια! Ευχαριστούμε από καρδιάς όλους τους πιλότους, τους ένστολους πυροσβέστες αλλά και τους εθελοντές που αγωνίστηκαν σκληρά!
Εμείς όλοι που γεννηθήκαμε εδώ και μεγαλώσαμε στα βουνά, στα ποτάμια, στις χαράδρες, στις κορυφές, στις λίμνες και στα ρυάκια, στα πλατάνια και στα δέντρα, στους θάμνους και στις σφαλακες, στα θυμάρια και στα πουρνάρια, στα σπαρτά και στις ασφάκες, στα βένια και στις αγριλιές, – από που και το ιστορικό μας Αγριλίκι-, στα κυπαρίσσια και στις ελιές, στα αγριολούλουδα και στα βότανα νιώθουμε υπέρτατη την ανάγκη να μην τα εγκαταλείψουμε.
Μέλημά μας είναι να τα βοηθήσουμε να ξαναζωντανέψουν από τις στάχτες τους.
Δεν θα αφήσουμε τα μονοπάτια που περπάτησαν οι πρόγονοί μας ατελείωτες ώρες με τα ζώα τους, τις πέτρες που έγραψαν το όνομά τους, τα βήματά τους αλλά και τα βήματά μας, δεν θα αφήσουμε το ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝ να χαθεί…… Θα είμαστε εκεί όλοι μαζί με αγάπη και σθένος να επουλωθούν οι πληγές του.
Η αγαπημένη μας διαδρομή στην ΛΙΜΝΗ ΜΑΡΑΘΩΝΑ θα μας περιμένει, θα την ξανά ζωντανέψουμε μαζί σας, με την αγάπη σας!!!
Η θλίψη μας είναι μεγάλη αλλά ταυτόχρονα είναι τεράστια και η ανάγκη μας να σταθούμε δίπλα στην αναγέννηση του νεκρού τοπίου. Ξέρουμε ότι με τη στήριξή σας και την αγάπη σας θα τα καταφέρουμε! Σας καλούμε να γίνετε συνοδοιπόροι μας!
Με όλη μου την εκτίμηση,
Βλάσης Καραβασίλης
