Σήμα κινδύνου εκπέμπουν οι αμπελουργοί της Αττικής καθώς η παρατεταμένη ανομβρία και ξηρασία, οι πυρκαγιές, ο αθέτιμος ανταγωνισμός σε συνδυασμό με την έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού θα οδηγήσουν στην αφάνεια τον μεγαλύτερο και ιστορικότερο αμπελώνα της Ευρώπης έως το 2030.
Στην ανακοίνωση τους ο Κλαδικός Εθνικός Αγροτικός Συνεταιρισμός Αμπελοοινικών προϊόντων (Κ.Ε.Ο.Σ.Ε.) και της Ένωσης Οινοπαραγωγών Ανατολικής Αττικής αναφέρουν πως «σε λιγότερο από μία πενταετία, αν δεν ληφθούν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα στήριξης των αμπελουργών της Αττικής, ο πάλαι ποτέ μεγαλύτερος αμπελώνας της χώρας με την ιδιαίτερη ιστορική του αξία και την περιβαλλοντική του συμβολή για τους κατοίκους της πρωτεύουσας, δυστυχώς δεν θα υπάρχει.
Μείωση σε όλες τις ποικιλίες
Όπως υποστηρίζουν σε ανακοίνωση τους στις λευκές ποικιλίες που τρυγήθηκαν αρχές Αυγούστου η μείωση της παραγωγής ανήλθε σε ποσοστό 40% σε σχέση με την εσοδεία 2023 (όπου και αυτή ήταν μειωμένη σε σχέση με το 2022).
Στις ερυθρές ποικιλίες που τρυγήθηκαν λίγο πριν τον Δεκαπενταύγουστο η μείωση ήταν ακόμα πιο σημαντική και ανήλθε στο 50% του 2023.
Στο σαββατιανό που καλύπτει περίπου το 80% της παραγωγής της Αττικής , ο τρύγος πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, η μείωση ήταν σημαντική και στο 55- 60%.
Σταθερά καλή ποιότητα
Παρά τη μείωση όπως υποστηρίζουν «η ποιότητα των σταφυλιών σε αντίθεση με την ποσότητα τους, ήταν εξαιρετικά καλή. Ο αλκοολικός βαθμός στις λευκές ποικιλίες ήταν λίγο χαμηλότερος φέτος και άγγιζε σε μέσο όρο περίπου το 12,5% , επίσης οι ισορροπημένες οξύτητες θα δώσουν καλά δομημένα κρασιά με πλούσια αρώματα.
Απαράδεκτα χαμηλές τιμές
Οι αιτίες της αρνητικής αυτής εξέλιξης, αφορούν πρώτα και κύρια τις απαράδεκτα χαμηλές τιμές που καταβλήθηκαν στα οινοποιήσιμα σταφύλια εξ’ αιτίας του αθέμιτου ανταγωνισμού και της απουσίας ελέγχων στην αγορά.
Οι τιμές σε συνδυασμό με την πρωτοφανή μείωση της σταφυλικής παραγωγής δεν διασφαλίζουν την βιωσιμότητα των αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων και δεν επανατροφοδοτούν οικονομικά την συνέχιση της καλλιέργειας».
Η κλιματική αλλαγή
Η δεύτερη αιτία της συρρίκνωσης του αμπελώνα αφορά την κλιματική κρίση και ιδιαίτερα την λειψυδρία και την ξηρασία που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ευθύνονται για την σημαντική μείωση της παραγωγής.
Ο χειμώνας στην Αττική ήταν αρκετά ήπιος με ελάχιστες αλλά έντονες βροχοπτώσεις, οι οποίες δεν κατάφεραν να ποτίσουν αρκετά τα αμπέλια.
Οι θερμοκρασίες ήταν αισθητά πιο υψηλές για την εποχή. Η Άνοιξη χαρακτηρίστηκε επίσης από υψηλές θερμοκρασίες και παντελή έλλειψη βροχοπτώσεων με αποτέλεσμα την γρήγορη ανάπτυξη των αμπελιών.
Ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού μπήκε με πολύ ψηλές θερμοκρασίες και χωρίς βροχές κάτι που συνεχίστηκε και τους υπόλοιπους μήνες, με αποτέλεσμα τα αμπέλια μη έχοντας αποθέματα νερού να σταματήσει απότομα η ανάπτυξή τους. Το χαλάζι που έπεσε αρχές Ιουλίου έκανε λίγες ζημιές σε μεμονωμένες περιοχές των Μεσογείων.
Οι φωτιές
Η μεγάλη φωτιά στην Βορειοανατολική Αττική επηρέασε τον αμπελώνα στις περιοχές που πέρασε. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι τα αμπέλια αποτέλεσαν ανάχωμα για την εξάπλωση της πυρκαγιάς. Ο παρατεταμένος καύσωνας που συνεχίστηκε για περίπου σαράντα ημέρες , ανάγκασε τους παραγωγούς να τρυγήσουν τα αμπέλια περίπου δεκαπέντε μέρες νωρίτερα από άλλες χρονιές.
Εγκατάλειψη του αμπελώνα
Το αποτέλεσμα της συνεχούς μείωσης της παραγωγής χρόνο με τον χρόνο , θα είναι η οριστική εγκατάλειψη του Αττικού Αμπελώνα, αφού πλέον η καλλιέργεια των αμπελιών είναι ζημιογόνα .
Αυτή τη στιγμή ο Αμπελώνας της Αττικής αποτελεί έναν από τους αρχαιότερους Αμπελώνες της Ευρώπης , τον μεγαλύτερο ενιαίο Αμπελώνα της Ελλάδας και την τελευταία ίσως πηγή πράσινου που έχει απομείνει στην Αττική, μετά από όλες τις καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών.
Βρισκόμαστε στο και … 5΄
Αν δεν ληφθούν ΤΩΡΑ άμεσα μέτρα διάσωσης της αμπελοκαλλιέργειας με στοχευμένες κινήσεις εισοδηματικής στήριξης και με μεσο-μακροπρόθεσμο σχεδιασμό αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης (εμπλουτισμό υδροφόρου ορίζοντα , δίκτυα άρδευσης κ.λ.π ), ο Αττικός αμπελώνας θα είναι μία θλιβερή ανάμνηση.
