Ένα 24ωρο εφιαλτικό, μαύρο, δυσβάσταχτο… Η Μαρία Παπαγιάννη προσπαθεί να σταθεί όρθια για να στηρίξει τα παιδιά της. Πενθεί με έναν τρόπο μουδιασμένο, παγωμένο, προσπαθώντας να μην δείξει τη συντριβή της.
Από την άλλη, στο σπίτι του Ανδρέα Μικρούτσικου στην Κηφισιά, κυριαρχεί η κατάρρευση. Ήταν ήδη πολύ χτυπημένος ο Ανδρέας και τα κουράγια του ήταν λιγοστά για να αντέξει κι αυτό το χτύπημα.
Το δέσιμο με τον αδελφό του ήταν μεγάλο, βαθύ και η απώλεια γι΄αυτόν είναι δυσβάσταχτη. Δεν τον πιάνουν ούτε τα ηρεμιστικά. Είναι χαμένος μέσα σε μια πολυθρόνα και κοιτάζει κλαίγοντας το ταβάνι.
Ο γιος του, Στέργιος είναι το στήριγμά του. Ο άνθρωπος που του κρατάει το χέρι πονώντας πολύ και ο ίδιος για τον θάνατο του αγαπημένου του θείου. Οι ώρες κυλούν για την οικογένεια βαριά και βασανιστικά, αφού γι΄αυτούς Πρωτοχρονιά δεν θα υπάρξει…
