Γράφει σε ανάρτηση του ο κ Τάσος Ζαχαρίου
Η ιστορία με το λούνα παρκ και η ιστορία με την πισίνα στην κατασκήνωση δείχνουν το πόσο πίσω είμαστε για να θεωρηθούμε ένα σωστό κράτος που σέβεται τους πολίτες και που οι πολίτες το σέβονται για αυτό που είναι. Είναι χιλιάδες τα δείγματα της πλήρους αδιαφορίας τόσο της πολιτείας σε όλες της τις μορφές (κυβέρνηση, περιφέρειες και δήμοι), όσο και των πολιτών που έχουν συνηθίσει από αυτή τη κατάσταση, πολλοί μάλιστα την εκμεταλλεύονται, που τι να πρωτοσχολιάσεις.
Εικόνα 1 (κεντρική)
Η τρύπα αυτή βρίσκεται στην Ραφήνα, στο τέρμα της Εθνικής Αντιστάσεως λίγο πριν τη στρογγυλή πλατεία που οδηγεί προς Νέο Βουτζά ή προς Κόκκινο Λιμανάκι. Το συνεργείο (ίσως εταιρείας τηλεπικοινωνιών γιατί δούλευε ταυτόχρονα και στην στρογγυλή πλατεία που επίσης η τρύπα μπαζώθηκε πρόχειρα με χώμα, αλλά τουλάχιστον εκεί είναι στην άκρη και σε επαφή με το πεζοδρόμιο) ήρθε και το δούλεψε αρχές καλοκαιριού και το παράτησε όπως το βλέπετε.
Ο δρόμος είναι πολυσύχναστος και είμαι σίγουρος ότι ένα σωρό υπεύθυνοι του δήμου ή της περιφέρειας έχουν περάσει επανειλημμένα από εκεί και συχνά στην πλατεία, 40 μέτρα πιο κει, γίνονται και μπλόκα της αστυνομίας που διέρχεται επίσης καθημερινά. Στο σημείο υπάρχει από την μία μεριά ένα φαρμακείο και από την άλλη σχολή χορού και σχολή καράτε που μαζεύουν κατά καιρούς αρκετό κόσμο.
Είναι έτσι εδώ και δύο τουλάχιστον μήνες. Κανείς δεν έλεγξε το συνεργείο, κανείς την αποκατάσταση του δρόμου, κανείς δεν ενδιαφέρεται για το τι θα γίνει.
Ευτυχώς επειδή είναι ευθεία και υπάρχει ορατότητα, είναι λίγο δύσκολο να υπάρξει θύμα από αυτή την τσαπατσουλιά και το “μόνιμο” πλέον πρόχειρο σήμα βοηθάει, οπότε δυστυχώς μάλλον θα μείνει έτσι μέχρι ίσως να ξαναστρωθεί κάποτε όλος ο δρόμος, και να μας θυμίζει μέχρι τότε ότι είμαστε ένα αμετανόητο Ελλαδιστάν των Βαλκανίων.
Λίγο παρακάτω πριν 15 μήνες ακριβώς υπήρχε μια άλλη τρύπα που μπάζωσε άλλο συνεργείο πρόχειρα με χώμα και στην πρώτη βροχή το χώμα έφυγε αλλά καταστράφηκε ένα διερχόμενο αυτοκίνητο.
Εικόνα 2 (κάτω)
Τα τσιμεντένια κουφάρια αυτά βρίσκονται ανάμεσα στο Μπλέ (Πράσινο για την ακρίβεια) λιμανάκι και στο Κόκκινο, με θέα προς το Μπλέ. υπάρχουν εκεί όπως φαίνονται (η φωτο είναι του 21 αλλά είναι ακριβώς έτσι ακόμα), εδώ και ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ τουλάχιστον χρόνια. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε γιατί θα πρέπει να καταστρέφουν το τοπίο και γιατί δεν ολοκληρώνονται ή δεν γκρεμίζονται.
Ο δρόμος τώρα που βλέπετε οδηγεί στο Μπλε, αλλά είναι μπαζωμένος σε ένα σημείο από τον δήμο εδώ και δύο χρόνια και φυσικά κλειστός τόσο για πεζούς όσο και για αυτοκίνητα και δεν φαίνεται επίσης να ενδιαφέρεται κάποιος για αυτόν.
Γιατί θα πρέπει να υπάρχει νεκρός ή οικονομική ζημιά για να ασχοληθούμε για την νομιμότητα και την ευταξία; Γιατί δεν ενοχλείται κανείς από αυτή τη μόνιμη δυσαρμονία και την απόλυτη αδιαφορία;
