«Για το καλό μου!» αναφώνησε γαβγίζοντας ενθουσιασμένος ο Φλοκ, σαν άλλος Γιάννης Μηλιώκας στα τέλη της δεκαετίας του 80. Κάποιοι πρέπει να φροντίζουν για το καλό του. Δεν εξηγείται διαφορετικά η απόφαση του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας να παραχωρήσει τη μικρή παραλία Πανόραμα δίπλα στην εκβολή του Μεγάλου Ρέματος για χρήση από τους λουόμενους σκύλους. Επιτέλους!
Το όραμα δεκαετιών γίνεται πραγματικότητα.
Και καντίνα και περιφραγμένος χώρος για άγριο σκυλίσιο φλερτ, ακόμα και ξαπλώστρες για χαλάρωση κάτω από τον καυτό ήλιο της Ραφήνας. Και ταυτόχρονα ανάπτυξη. «Άντε, να ευημερούν τα αφεντικά μου για να με ταΐζουν κι εμένα» σκέφτηκε με ικανοποίηση ο Φλοκ.
Κι ας λένε αυτοί οι γρουσούζηδες των 3 θεσμών ότι πρέπει να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας και να μην επενδύουμε πια σε καντίνες, σνακ μπαρ και σουβλατζίδικα. Δεν θα μας πούνε αυτοί τι θα κάνουμε. Του Έλληνα σκύλου ο τράχηλος ζυγό δεν λογαριάζει.
Πρωί πρωί ο Φλοκ δεν κρατιόταν άλλο.
Με έκδηλη την ανυπομονησία στο σκυλίσιο μούτρο του κατέβηκε στην παραλία Πανόραμα για να επιθεωρήσει και να εμβαδομετρήσει το μελλοντικό σκυλοπαράδεισο.
Αρχικά έδειξε προβληματισμένος από το μικρό μέγεθος της παραλίας. Που να χωρέσουν περιφραγμένοι χώροι 320 τετραγωνικών μέτρων, ξαπλώστρες και διάδρομοι σε τόσο μικρή έκταση; Η επιφάνεια ολόκληρης της παραλίας δεν πρέπει να ξεπερνά τα 2 στρέμματα.
Το ξανασκέφτηκε όμως και κατέληξε ότι με τέτοιο στριμωξίδι το επιτυχές φλερτ θα είναι αναπόφευκτο.
Αυτή η περίφραξη όμως δίπλα στο χειμέριο κύμα…. Δεν θα του στερεί την αίσθηση της ελευθερίας; Κι η ελευθερία του είναι πολυτιμότερη από οποιοδήποτε φλερτ.
Αποθαρρυμένος κινήθηκε προς το Μεγάλο Ρέμα.
Εκεί το μάτι του πήρε δεκάδες αποδημητικά πουλιά να σταθμεύουν στο ταξίδι τους από τα νότια.
«Πως θα συμβιώσω με αυτούς τους ενοχλητικούς επισκέπτες;» αναρωτήθηκε. «Και δεν είμαι και κυνηγόσκυλο σαν το μουλωχτό γείτονα μου τον Πατ για να τους δώσω ένα καλό μάθημα» σκέφτηκε.
Γρήγορα όμως εγκατέλειψε τις αρνητικές σκέψεις. Αποφάσισε να ζητήσει διευκρινίσεις από τους υπεύθυνους του Οργανισμού Λιμένος και από τον επενδυτή, σχετικά με τη χωροθέτηση των εγκαταστάσεων και την τελική διαμόρφωση τους.
Βέβαιος ότι στο τέλος θα εφαρμοστούν οι νόμοι κι οι υπουργικές αποφάσεις, αλλά κυρίως ότι θα θριαμβεύσει η κοινή λογική, ανθρώπινη ή σκυλίσια.
Γιατί ο σωστός λουόμενος σκύλος σέβεται το περιβάλλον, αναγνωρίζοντας ότι κι ο ίδιος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του. Και πάνω απ’ όλα για να αμφισβητηθεί το προσβλητικό για τη φυλή του γνωμικό και να αποδειχθεί ότι είναι δυνατό “και η πίτα (παραλία) να είναι ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος (λουσμένος)”.
