“Ας κάνουμε ένα μεγάλο άλμα και ας γυρίσουμε 55, περίπου, χρόνια πριν. Δεκαετία του ’60 στη Ραφήνα (ή, το νωρίτερο, τέλη της δεκαετίας του ’50). Μια ιστορική φωτογραφία στο καφενείο του Κυριάκου Δρακούλη στη Ραφήνα.
Με βάση αυτή τη φωτογραφία αρχίζει να ξετυλίγεται σαν κουβάρι μια παλιά ιστορία ….
Μεταξύ άλλων στη φωτογραφία διακρίνονται:
– Το γήπεδο της Τριγλίας (πίσω στο κέντρο)
– Στα κτίρια κοντά στο γήπεδο, μεταξύ των άλλων, βλέπουμε το παλιό ξενοδοχείο “ΑΚΤΗ” (σημερινό εστιατόριο και καφέ). Δίπλα του είναι η θέση που σήμερα βρίσκεται η EUROBANK.
Ο δρόμος στο πλαϊ του γηπέδου είναι πιο πλατύς στη φωτογραφία από ότι είναι στη σημερινή εποχή, μιας και σήμερα έχει κτιστεί το κτίριο που στεγάζει την ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ.
– Στα αριστερά βλέπουμε το τότε εστιατόριο “ΑΥΡΑ”. Σήμερα στην ίδια θέση είναι χτισμένο το ξενοδοχείο “ΑΥΡΑ” (χτίστηκε στα χρόνια της επταετίας).
Από εκεί και πέρα το λιμάνι είναι ολότελα διαφορετικό από το σημερινό….
Η παραλία με τις βάρκες φαντάζει μαγική εικόνα σε σχέση με τα σημερινά.
Το “Έλενα Π” , πρώτο επιβατηγό-οχηματαγωγό της Ραφήνας, έπεφτε στο μώλο ακριβώς δίπλα από τα ψαροκάϊκα που φαίνονται στη φωτογραφία.
Τα δύο λεωφορεία μοιάζουν να προέρχονται από δυο διαφορετικές εποχές.
Το πρώτο, στα αριστερά, είναι παλιότερο και παραπέμπει στη δεκαετία του ’50 (και πίσω).
Το άλλο μοιάζει σαν να παραλαμβάνει τη σκυτάλη από το προηγούμενο και να προχωρά μπροστά.
Οι εποχές προχωρούν, οι εικόνες αλλάζουν, οι μνήμες καλό είναι να διατηρούνται.
Η τοπιογραφία της μνήμης είναι αναγκαιότητα.
Η λησμονιά είναι σκληρή και μας κάνει ακόμα φτωχότερους …
Όσο για το καφενείο του Κυριάκου Δρακούλη θυμίζουμε ότι για κάποια εποχή αποτέλεσε τον πρώτο κλειστό κινηματογράφο της Ραφήνας.
Στη Ραφήνα υπήρχαν παλαιότερα τέσσερις κινηματογράφοι, από τους οποίους οι τρεις ήταν θερινοί (“ΑΕΛΛΩ”, “ΑΚΤΗ”, “ΑΣΤΡΟΝ” ) και ο χειμερινός του Κυριάκου Δρακούλη που δεν λειτούργησε, όμως, για πολλά χρόνια.
Σήμερα, έχει απομείνει το “ΑΕΛΛΩ” και ο κινηματογράφος.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Κυριάκος Δρακούλης είναι εγγονός του Κυριάκου Δρακούλη, ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου “ΑΚΤΗ”, τριών κινηματογράφων της Ραφήνας και, βέβαια, του ανθρώπου που ουσιαστικά έφερε το τσιμεντόπλοιο στη Ραφήνα (το μακρινό 1948)”.
Λαζαρής Αντώνιος
