-Tο λασπωμένο νερό καθαρίζει όταν μείνει ακίνητο.
Λάο Τσε, Κινέζος φιλόσοφος (6ος αιώνας π.Χ.)
-O δίκαιος αταρακτότατος, ο δ’ άδικος πλείστης ταραχής γέμων.
Επίκουρος,
Δεν θα ασχοληθώ, δεν θα ασχοληθούμε, με όσα ενοχλούν τους δημοτικούς συμβούλους που κόπτονταν να ψηφίσουν μια μελέτη που προτείνει έργα μέσα στο Βαλανάρη που πλήττουν το Πικέρμι, τη Ραφήνα, το περιβάλλον, τους φορολογούμενους.
Δεν θα ασχοληθώ και δεν θα ασχοληθούμε, με όσα ενοχλούν τους δημοτικούς συμβούλους που κόπτονταν παρά τα μπερδέματά τους με τις μελέτες, παρά τα λάθη στις ονομασίες των ρεμάτων και τις χρήσεις γης, παρά την έλλειψη συνολικής εκτίμησης του συνολικού υδατικού φορτίου του ρέματος, παρά τις καθαρές υποδείξεις των λαθών από φορείς και κατοίκους, παρά τα ψελλίσματα του μελετητή που δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί τη μελέτη του.
Θα ασχοληθώ και θα ασχοληθούμε, όσοι νοιαζόμαστε γιατί προσπαθούμε να είμαστε ενεργοί πολίτες με τις αντιπεριβαλλοντικές προτάσεις που κομίστηκαν ως «προστατευτικές επεμβάσεις» σε μία λογική που περισσότερο «προστάτες» και «προστασία» θυμίζουν, παρά αληθινές προτάσεις εναρμόνισης του ανθρωπογενούς με το φυσικό περιβάλλον.
Η αναγκαιότητα των τεχνικών προτάσεων που περιλαμβάνονται στην υπό αμφισβήτηση Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, στηρίχθηκε από τον δήμο με επιχειρήματα, τα οποία είτε δηλώθηκαν προφορικώς είτε διατυπώθηκαν γραπτώς σε αλληλογραφία και μέσα ενημέρωσης. Επιχειρήματα όμως που έπασχαν και πάσχουν όσο περισσότερο τα επαναλαμβάνει κανείς.
Ενδεικτικά και για αρχή, αναφέρουμε την εναντίωση στην πρόταση μας για την απουσία πρότασης για έργα ορεινής υδρονομίας (σ.σ. «ορεινής δασονομίας διάβασα πως απεκλήθησαν τελευταία), την αποστροφή πως «οι απορροές θα είναι οι ίδιες αν γίνουν έργα ορεινής υδρονομίας»
Πρόκειται για σκόπιμη ή όχι, παραπλάνηση γιατί το μέγεθος που μας ενδιαφέρει και εξετάζει η συγκεκριμένη μελέτη, δεν είναι η απορροή, αλλά η πλημμυρική παροχή, η οποία μειώνεται όταν αυξάνεται ο χρόνος συρροής (με άλλα λόγια ο χρόνος εκδήλωσης της πλημμύρας από την πρώτη σταγόνα μέχρι την κορύφωση του φαινομένου). Είναι κοινώς αντιληπτό (αν δεν είναι παγκοίνως γνωστό) πως τα φυτοτεχνικά έργα λεκάνης -η αναδάσωση της αναδασωτέας έκτασης- έχει θετικότατο και μόνιμο αποτέλεσμα.
Επιπλέον, τι άλλο επιβάλλεται να γίνει σε καμένη δασική και αναδασωτέα έκταση;
Άλλο επιχείρημα που προτάσσεται, είναι πως «Στην παρούσα μελέτη γίνεται μόνο επισήμανση προτεινόμενων έργων . ο επόμενος μελετητής θα εξετάσει την αναγκαιότητα και τα μεγέθη των προτεινόμενων παρεμβάσεων. Αν η Περιφέρεια Αττικής αναθέσει τελικά μελέτη κάποιας νέας γεφύρας αυτή θα πάρει όλες τις επίπονες περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις»
Παραπλανητικός αφορισμός που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει. Αν εκδοθούν περιβαλλοντικοί όροι (ή Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις) για τα έργα, η Περιφέρεια απλά θα αναθέσει απευθείας την οριστική μελέτη που θα πρέπει να σέβεται τους περιβαλλοντικούς όρους (ή Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις κατά περίπτωση) οι οποίοι (-ες) προκύπτουν και εγκρίνονται βάσει της υπό αμφισβήτηση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων).
Η δε ισχύς των περιβαλλοντικών όρων (ή των Προτύπων Περιβαλλοντικών Δεσμεύσεων) είναι συνήθως (ανάλογα με την κατηγορία έργου) 5ετής, χρόνος μέσα στον οποίο πρέπει να κατασκευαστεί το έργο.
Εκεί που οργιάζει όμως η στρεψοδικία (στην κρίση των αναγνωστών το αν είναι προτιμότερη η στρεψοδικία ή η απλή άγνοια) είναι η απόπειρα σύγκρισης των γεφυριών στον Άραχθο (γεφύρι της Πλάκας) και στο Βαλανάρη.
Πέρα από το αστείο, το να συγκρίνεις τη βλάστηση στα Τζουμέρκα και τη νότια Πίνδο (με υψηλά σπερμοφυή ομήλικα ή πρεμνοφυή δάση, με δασοκάλυψη άνω του 70%, με συνθήκες υγρασίας σχεδόν απαγορευτικές για πυρκαγιές) με αυτήν στην πολύπαθη και κατακαμένη Πεντέλη, είναι υποτιμητικό για τη νοημοσύνη του αναγνώστη που είχε την ατυχία να πέσει στα χέρια του ένα τέτοιο κείμενο επιχειρημάτων.
Η δε έρευνα που ακολούθησε την κατάρρευση της γέφυρας της Πλάκας, έδειξε πως συνυπεύθυνος για την κατάρρευση ήταν και ένας πλάτανος του οποίου οι ρίζες είχαν εισχωρήσει κάτω από το ένα βάθρο και την κρίσιμη στιγμή, λειτούργησαν ως μοχλός. Οι αναγνώστες μπορούν να διαβάσουν σχετικά εδώ και εδώ. Στον Βαλανάρη και τα γεφύρια του δεν έχουμε δει κάτι παρόμοιο αλλά, για να μη δούμε, ας εξαφανίσουμε τους πλάτανους!
Πέρα από τα παραπάνω, θα ασχοληθώ και θα ασχοληθούμε και με τα εύλογα ερωτήματα που έχουν γεννηθεί και ουδέποτε έλαβαν απάντηση, σε τοπικά συμβούλια, σε επιτροπές διαβούλευσης, σε δημοτικά συμβούλια.
Ας αρχίσουμε να απαριθμούμε ερωτήσεις δίχως απαντήσεις, για να μη ξεχνάμε αφού η καλή μνήμη είναι απαραίτητο δομικό στοιχείο της υπόστασης του πολίτη.
Γιατί προτείνονται τεχνικά έργα σε δασική και αναδασωτέα έκταση;
Γιατί η φερόμενη ως Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δεν αναφέρει την κυρίαρχη χρήση «Δάσος» και δεν εμφανίζει τις αποφάσεις αναδάσωσης;
Γιατί δεν αναφέρονται (και φυσικά ούτε επισυνάπτονται) οι αποφάσεις του δασαρχείου και οι αντίστοιχες απορριπτικές των ενστάσεων κατά της απόφασης αναδάσωσης που εκδόθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου; Δεν συνιστούν νομολογία που καθορίζει τις χρήσεις γης;
Γιατί προκρίθηκε ο Βαλανάρης για οριοθέτηση, που δεν έχει προκαλέσει κανένα αντικειμενικό πρόβλημα πλημμύρας, ενώ σφυρίζουν όλοι αδιάφορα για το Μέγα Ρέμα;
Γιατί παροχετεύουν μεγάλες ποσότητες νερού και με μεγαλύτερη ταχύτητα από τα ανάντη στα κατάντη; Χρειάζεται μία ακόμα πλημμύρα του μεγάλου ρέματος της Ραφήνας για να υποδειχθούν πιο ακριβά τεχνικά έργα διευθέτησης εκεί;
Ποιός ωφελείται από αυτά τα έργα;
Όχι η αντιπλημμυρική προστασία επικλινών οικισμών του Πικερμίου, γιατί ουδέποτε πλημμυρίζουν.
Όχι η Ραφήνα, που με την υπερμεγέθυνση 2 γεφυριών στο Βαλανάρη, θα δέχεται περισσότερα νερά με μεγαλύτερη ταχύτητα.
Όχι οι φορολογούμενοι, που θα πληρώσουν πρώτα έργα επιτάχυνσης της ταχύτητας καθόδου των νερών και μετά έργα επιβράδυνσης της ταχύτητάς τους στα ορεινά, όπως προβλέπει η προκήρυξη αντιπλημμυρικής προστασίας του Μεγάλου Ρέματος.
Όχι οι φορολογούμενοι πάλι, που για κάθε μελέτη τμήματος του ρέματος πληρώνουν 30.000 ευρώ -τη φθηνότερη. Άραγε σε πόσα τμήματα θα κόψουν και θα μελετήσουν τα ρέματα;
Το Πικέρμι δεν ωφελείται, η Ραφήνα δεν ωφελείται, το περιβάλλον βλάπτεται, οι φορολογούμενοι βλάπτονται. Ποιός ωφελείται;
Μόνο η παράταξη που διοικεί το δήμο γνωρίζει.
Οι άλλες δημοτικές παρατάξεις άκουσαν προσεκτικότερα τους δημότες, τους φορείς και τον ίδιο τον γενικολογούντα μελετητή και καταψήφισαν την έκδοση θετικής γνωμοδότησης, για αυτή τη μελέτη.
Άντε και του χρόνου! στην παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος λοιπόν, με ένα νέο αντπεριβαλλοντικό χτύπημα από τον δήμο που πονάει κυριολεκτικά, τον τόπο
Νίκος Σίμος
ΥΓ: Αποτέλεσμα της μη εφαρμογής του αφορισμού του Schiller είναι και ο νόμος για τα υδατορέματα [sic] ο 4258/14 όπως και ο αντίστοιχα κατάπτυστος, «δασικός» 4280/14 (ένα καλό εργαλείο για τους οραματιστές της «ανάπτυξης της κατανάλωσης αναντικατάστατων φυσικών πόρων και αποθεμάτων)
ΥΓ2 Όπως μπορεί να θυμάται ο αναγνώστης, στην προηγούμενη σχετική ανάρτηση, είχαμε τον αφορισμό του μεγάλου ρομαντικού ως τίτλο. Κάτι κείμενα τον επιβεβαίωσαν σχολιάζοντας ειρωνικά στον επίλογο, μία απολύτως συμβατή, με τον αφορισμό, εκλογική απήχηση της δημοτικής αρχής. Ευχαριστούμε τον συντάκτη και εμείς και το πνεύμα του Schiller
ΥΓ3 Αλήθεια, πόσο “οικολογικά” [sic] είναι τα συρματοκιβώτια; Ή ενώ τα συρματοκιβώτια είναι “οικολογικά” [sic] από μόνα τους, η τοποθέτηση τους είναι αντιοικολογική; [sic²]
*Κεντρική φωτογραφία από τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατοίκων, για τις σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις στον Βαλανάρη, της 6ης Ιουνίου στο Πικέρμι.
